In de dood van Benoit Violier: wanneer het beroep van chef je verplettert
In de dood van Benoit Violier: wanneer het beroep van chef je verplettert

Video: In de dood van Benoit Violier: wanneer het beroep van chef je verplettert

Video: In de dood van Benoit Violier: wanneer het beroep van chef je verplettert
Video: Shock at death of 3-star Swiss-French chef 2024, Maart
Anonim

De zelfmoord van Benoit Violier, 44-jarige nummer één in La Liste, een Franse ranglijst die de 1000 beste restaurants ter wereld verzamelt, is slechts het laatste bewijs dat de keukens van 's werelds meest prestigieuze restaurants vol verlammende druk, ongeoorloofde verleidingen en op de loer liggende innerlijke demonen.

Blijkbaar bekeek de Frans-Zwitserse chef-kok, op het hoogtepunt van zijn persoonlijk succes, de wereld van bovenaf, vanaf de bevoorrechte locatie van het Hotel de Ville de Crissier, niet ver van Lausanne. Het restaurant dat hij in 2013 had overgenomen, toen hij en zijn vrouw het overnamen van Philippe Rochat, zijn mentor en legende van de transalpine keuken, was vorig jaar plotseling overleden aan een hartaanval tijdens een mountainbike-excursie.

Voor een chef-kok betekent vierenveertig jaar weinig en veel. Op haar vierenveertigste verwierf ze het vermogen om door middel van gerechten niet één maar vele verhalen te vertellen. En je kunt nog steeds een hele gastronomie uitvinden, van streek maken, verbouwen. De vierenveertig jaar van Benoit Violier hadden hem naar de top gebracht.

Gault & Millau, Michelingids, World's 50 Best, La Liste: waar hij ook telde, hij en zijn restaurant waren. Verder waren er de heerlijke maaltijden van 350 euro, de bedevaarten van enthousiaste fijnproevers naar Zwitserland, twintig jonge koks om hem te ondersteunen in de keuken, de veelbelovende erfgenaam Michael Camiotto om hem bij te staan.

Hotel de la ville
Hotel de la ville
Hotel de la Ville
Hotel de la Ville

Lorenzo Albrici, een oude vriend van Violier, chef-kok en eigenaar van Locanda Orico in het kanton Ticino, vertelde gisteren aan Repubblica: "Benoit was blij, het feit blijft dat de druk waaraan chefs tegenwoordig worden blootgesteld onvoorstelbaar is. Hoe hoger je komt, hoe minder je het recht hebt om fouten te maken".

Dus welke demonen namen de geest van Benoit Violier over, wat veroorzaakte echt zo'n absurde zelfmoord?

De politie is een onderzoek gestart om de omstandigheden van het overlijden op te helderen, maar daar lijkt geen twijfel over te bestaan. Violier pleegde zelfmoord met een geweerschot (hij was een ervaren jager en had zelfs een haute cuisine-boek over wild geschreven) aan de vooravond van de uitreiking van de Franse Michelingids.

We weten nog steeds niet of het gewoon een geval was. Het was zeker niet voor een andere chef, Bernard Loiseau, die zelfmoord pleegde op 24 februari 2003 omdat de Michelingids van plan was een ster te verwijderen uit La Côte d'Or, het restaurant in Bourgondië.

Maar vanaf François Vatel, kok en banketbakker aan het hof van Lodewijk XIV, uitvinder van Chantilly-crème, die zelfmoord pleegde omdat hij de verse vis niet op tijd bezorgde voor een groot banket op meer dan 250 km afstand, heeft de ondraaglijke druk velen slachtoffers onder de koks.

Homaro Cantu
Homaro Cantu

Homaro Cantu, 38, was een echte alchemist van de zogenaamde moleculaire keuken, de chef-kok die de Motu bezit, had het werkwoord "koken" als ongepast gedefinieerd: koken is energie begrijpen, of gebrek. In 2007 werd hij verkozen tot Iron Chef America in de beroemde tv-show met dezelfde titel.

Cantu, een moeilijke jeugd, bekend als enfant terrible, hing zich vorig jaar april op op een plek die hij aan het renoveren was. Er zijn veel hypothesen gemaakt: de economische crash van zijn Moto-restaurant, het gebruik van illegale fondsen, of de stress om altijd de primus inter pares te zijn, het beste van het goede.

Maar de lijst met slachtoffers is lang, ook al hebben we het gelukkig over nog in leven zijnde koks.

Anthony Bourdain, Amerikaanse chef-kok, auteur van succesvolle boeken zoals Kitchen Confidential en succesvolle tv-programma's, is een voormalig heroïneverslaafde; sexy Britse televisie-icoon Nigella Lawson heeft toegegeven cocaïne te hebben misbruikt om haar huwelijkscrisis het hoofd te bieden.

Gordon Ramsay, aan de andere kant, meerdere keren betrapt met een uitzinnig BAG tijdens het rijden, werd in twijfel getrokken voor de dood van Rachel Brown, in 2007, en van Joseph Cerniglia in 2010: zelfmoorden ook omdat beide mislukten in de Amerikaanse editie. Nachtmerrie keukens.

Benoit Violier en zijn vrouw
Benoit Violier en zijn vrouw
Benoit violier, een gerecht
Benoit violier, een gerecht

Het beroep van chef-kok staat bovenaan de lijst van meest gevraagde ter wereld, het lijkt misschien een droomberoep, maar dat is het niet.

Ondertussen werken mensen gemiddeld 14 tot 18 uur per dag, zijn er geen zondagen, geen Pasen of Kerstmis. Het managen van een gerenommeerd restaurant is allesbehalve eenvoudig. Van de keukenbrigade, die op peil moet zijn en dienovereenkomstig moet worden gecompenseerd, tot het eetkamerpersoneel, van de voortdurend gemoderniseerde structuur tot het klantenbeheer, er zijn veel oorzaken van stress.

Gekweld door het streven naar perfectie, een situatie die hen ervan weerhoudt om echte privileges te genieten door de druk op te voeren, worden chefs altijd beoordeeld.

De vermenigvuldiging van gidsen, blogs en sites met restaurantrecensies heeft de zaken er zeker niet beter op gemaakt. Elk land heeft minstens één nationale gids, om nog maar te zwijgen van internationale en lapidaire experimenten (zie precies The French Liste), Tripadvisor en anonieme slating.

De schijnwerpers die veel jongeren aanmoedigen om in het vak te stappen, gaan nooit uit.

Meningen, interviews, radio-tv-optredens, sociale aanwezigheid, zowel de glorie als de scazzi vermenigvuldigen zich exponentieel.

Laten we voor eens en altijd zeggen: het beroep van chef-kok is delicaat, je hebt een echte roeping nodig. Het vergt talent, de ascetische rust van een zenmonnik en veel weerstand tegen vermoeidheid.

Een chef-kok zet alles wat hij heeft in zijn restaurant. Het is niet alleen een zakelijke investering, maar een soms gigantische persoonlijke inspanning. En als het mislukt, is de nederlaag totaal, niet alleen economisch.

Als je niet sterk bent, zit het toevallig in de val. Zo eindigt de inventiviteit, de uitdaging, soms zelfs het leven.

Aanbevolen: