Video: Hoe restaurantgidsen worden gemaakt (de zaak Conti Roero)
2024 Auteur: Cody Thornton | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 12:41
Een van de dingen die ons opvielen tijdens de uitreiking van de Michelingids Italië 2010, was de noodgedwongen sluiting van restaurants tijdens de annus horribilis 2009. Er staat, vabbeh … restaurants. Ik mis het voor niets. We hebben het over kribbe met één of twee Michelinsterren. De lijst is gewichtig. De 4 Mori van Varese, de Locanda del Palazzo di Barile (Potenza), De Romeinse weg van Bordighera (Imperia), De Bitta in de pergola van Genua, De Vesta van Tivoli (Rome), De Acquamatta van Capolona (Arezzo), de Gallopapa van Castellina in Chianti (Siena), Het terras van Montecchio Montecchia di Crosara (VR), Het arsenaal van Cavegnano d'Adda (LO), Het Banfi-kasteel van Montalcino (Siena), de Fini van Modena. Waaraan de Gambero Rosso di San Vincenzo wordt toegevoegd, maar dat is een ander verhaal. En het restaurant Conti Roero in Monticelli d’Alba (Cuneo) volgens Michelin ook gesloten is?
Toen we deze e-mail lazen die gisteren in onze inbox arriveerde, hebben we hem van de lijst geschrapt.
Lieve het management van Dissapore is Fulvio Siccardi, eigenaar van restaurant Conti Roero in Monticello d'Alba. Ik schrijf u om u te informeren dat ons restaurant niet gesloten is, op het moment dat we een e-mail naar de Michelingids hadden gestuurd om hen te informeren dat we in 2010 zouden zijn gesloten, maar er werd geen datum of periode vermeld. We dachten dat we alleen hadden gevraagd om de ster niet te bevestigen, en we realiseerden ons de fout niet. Ik verzoek u vriendelijk om de geplaatste dingen te corrigeren om te voorkomen dat ons restaurant te vroeg sluit.
Bedankt en vriendelijke groeten
Fulvio Siccardi
Em, hier, eh… wat denk je? Dat voor het schrijven van bepaalde dingen, de meest relevante gids ter wereld niet de behoefte voelt om een e-mail te beantwoorden, het klinkt bizar. Als de Galliërs niet bekend zijn met technologie, pak dan in ieder geval de telefoon.
De vorige aflevering van Hoe restaurantgidsen worden gemaakt (De Cascina Lenga-zaak).
Aanbevolen:
Hoe restaurantgidsen worden gemaakt (Het geval van Osteria Le Logge)
Ik bladerde gisteravond op een ontspannen manier door de Gambero Rosso 2010 restaurantgids. Ik was nu één met de stoel toen ik bij het lezen van de beschrijving van restaurant Osteria Le Logge in Siena het aas hoorde aankomen. "Gianni Brunelli claimt (huidige tijd) met trots en sterke trots zijn ideeën, hij vertelt (opnieuw het heden) de verhalen van olie […]
Vraag jezelf nooit af hoe kipburgers worden gemaakt. Nooit
Hoe worden kipburgers gemaakt? Makkelijk, je duwt de nog levende kip tussen de tandwielen van de helse machinerie en hij plukt, pelt, botten, scharen en koteletten. De nog hete kip komt uit een buis terwijl botten, huid en veren opraken … naaah, vergeet het maar. Deze video is niet bedoeld voor slappe gastrofighetti […]
Kom kijken hoe macarons worden gemaakt in het mystieke atelier van Ladurée
Ik kon je vertellen dat toen Laduréè net via Spadari was geopend, ik me afvroeg of de macarons Milaan zouden veroveren. Of toen ik, postulerend over de bitterkoekjes van Ladurée als een baanbrekend fenomeen, tegen mezelf zei dat ze dat waren, bleek dat uit het tempo van het Nutelisme (lees: weerstand tegen de slijtage van de tijd) en dat van het feisbucchisme, (lees: moderniteit) . Toen kwam […]
Wie heeft Carbonara uitgevonden en hoe wordt het gemaakt? 3 hypothesen om de zaak vanavond af te sluiten
Zo gezegd zo gedaan. In die zin dat ik, zoals onlangs beloofd, twee van de beste vertolkers van carbonara onder druk zette, Alessandro Roscioli (delicatessen-wijnbar Roscioli) en de pas ster Luciano Monosilio (Pipero al Rex), om de geheimen van een icoon van de Romeinse traditie en deel ze voor eens en voor altijd. Ontdekken dat het probleem zou kunnen liggen in de […]
Is de Italiaanse korporaal een zaak van de buitenlandse pers? De zaak Passalacqua
Het slechte verhaal van Tenute Passalacqua srl, beschuldigd van illegale verhuur, en de mogelijke betrokkenheid van de wijnmaker Valentina Passalacqua, in de (bijna) desinteresse van de Italiaanse pers