Rome mooier dan Parijs: Hollande's opgraving heeft het spel heropend. Laten we het aan tafel spelen
Rome mooier dan Parijs: Hollande's opgraving heeft het spel heropend. Laten we het aan tafel spelen

Video: Rome mooier dan Parijs: Hollande's opgraving heeft het spel heropend. Laten we het aan tafel spelen

Video: Rome mooier dan Parijs: Hollande's opgraving heeft het spel heropend. Laten we het aan tafel spelen
Video: TOP 10 Things to do in ROME - [2023 Travel Guide] 2024, Maart
Anonim

Is Hollande sympathieker en caciarone dan Monti? "Ça se discuss…" zou je zeggen. Dit is wat de Franse neo-premier antwoordde aan zijn collega Rajoy, toen hij helaas beweerde dat Rome - en niet Parijs - de mooiste stad ter wereld is.

Zeker, zoals elke Fransman die de naam waardig is, is Hollande helemaal ingenomen met de Parijse grandeur om het hoofd van onze hoofdstad niet te zien. Maar, in ieder geval voor de gastvrijheid, aangezien de uitwisseling precies in Rome plaatsvond, zou de Franse president de bekende transalpiene arrogantie misschien even opzij kunnen zetten.

We hebben de confrontatie rustig uitgewerkt, de feiten horen bij afgelopen weekend, maar we vroegen ons af: Parijs vs. Rome 1 tot 0, dan? Aangemoedigd door het competitieve klimaat van de Europeanen, competitief voor het hele toernooi behalve de finale, gingen we aan de slag. We geven geen punten aan het Colosseum of de Eiffeltoren, de Triton-fontein of de Arc de Triomphe, de Luxemburgse tuinen of die van de Villa Borghese. Maar we kunnen ontsnappen aan vragen over de syndicabele, of over de respectievelijke gastronomische lekkernijen van de twee hoofdsteden?

Een scepter toekennen zou nutteloos zijn en zou me meer hoofdpijn dan applaus opleveren, maar men kan het niet laten om op de golf van controverse mee te gaan en het vermoeden te insinueren dat de goede Hollande moeite had gehad om zijn coq au vin van de avond ervoor te verteren.

De Parijse keuken weerspiegelt enigszins het karakter van degenen die het bereiden en eten: ze zijn trots en ongevoelig om bij de eerste hap te worden begrepen. Het moet ontdaan zijn van wat klatergoud (te veel?) om te begrijpen waar het van gemaakt is.

Want als je hem ontdoet van zijn hooghartige set Mornay-sauzen, wijnreducties, Béchamel en beurre noisette, blijft er een veel onopvallendere keuken over dan je denkt: het zijn robuuste gerechten van rund- en varkensvlees, ingewanden als lever of bloedworst maar op de beste manier gedaan, stevige kazen met rustieke smaken, eenvoudige boekweitpannenkoeken en aardappelen die meer geschikt zijn om ons een pot-au-feu te maken dan een hardwerkende Hachis Parmentier. Kortom, een keuken die landelijke, optimistische, Normandische wortels verbergt onder de postmedische pracht van de gerechten van de macht.

En welke keuken is authentieker dan de Romeinse? Het vijfde kwartaal is rijk aan traditionele gerechten, waaronder coratelle, pyjata en nieren. Maar ik beschouw de afgestompte salades en rauwe groenten zoals witlof, witlof en stekelige artisjok, die alleen compliant wordt als het olie ontmoet, om alla Giudia te maken, de onbetwiste koninginnen van de tafel.

Op desserts gaat de suprematie naar het huis van Frankrijk, er is geen manier. U wilt voor echtgenoten en krabben gaan, de enige kans om een kleine trofee in de sector te winnen, wordt aan ons overgelaten door ijs. Oude en nieuwe ijssalons in de hoofdstad houden het goed in vergelijking met lambiccati maar heerlijke rabarberdesserts, buttery sheets en Chantilly creams, maar natuurlijk zijn we weer terug bij het uitgangspunt: de pantry's en werkwijzen weerspiegelen de statuur van de koks.

Zo wordt in Parijs het dessert een esthetische gril tot statussymbool (lees: macarons). In Rome daarentegen nemen we genoegen met een steviger en nationaal populair dessert, gemakkelijk te genieten en pretentieloos, zoals een hoorntje van room en chocolade.

Probeer ook een van de preutse Hollande te eten: een verzoeningsrite voor het lot van de eurozone - en een aangename spijsvertering na die coq au vin die azijn is geworden.

PS Op restaurants is het spel verloren. Tussen neobistrot en neotrattorie spelen we het. Ik zal niet ingaan op de verdiensten van pizza, in Rome voor enkele jaren filologisch onberispelijk (weinig mentale superstructuren, lichtheid en smaak), omdat ik er geen actueel nieuws over heb van de Ville Lumiére, misschien jij …

Aanbevolen: